พระมหากษัตริย์-ขุนนาง: นาย-ไพร่ ในโครงสร้างสังคมไทยยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์

พระมหากษัตริย์-ขุนนาง: นาย-ไพร่ ในโครงสร้างสังคมไทยยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์  ไพร่คือ  เป็นทั้งเมกอัพเบสและไพรเมอร์ในหนึ่งเดียว ช่วยปรับผิวให้เรียบเนียน สีผิวสม่ำเสมอแลดูกระจ่างใส กลบรอยแดงและจุดด่างดำ เนื้อเกลี่ยง่ายไม่หนักผิว เหมาะสำหรับมือใหม่ที่อยากลองใช้ไพรเมอร์.  ไพร่คือ  สถานการณ์ที่จะเกิดต่อจากนี้ ไม่ว่า 'บังเอิญ' จะถูกจองจำ หรือมีอิสรภาพต่อไป เขายืนยันจะทำงานศิลปะเพื่อสะท้อนสังคม. ข้อความแรกที่ผมอยากจะพ่นคือ 'หรือชีวิตไพร่มันไร้ค่า' แต่คำมันยาวไป

ไพร่คือ ไพร่ต้องถูกเกณฑ์แรงงานเข้าเวรทำงานในรัฐ เช่น มาทำงานโยธาหรือทำนาให้หลวง ฯลฯ ตามกำหนดระยะหนึ่ง เช่น ปีละ 6 เดือน ลักษณะนี้คือ ไพร่สามารถบรรเทาลงได้โดยรัฐยอมให้ส่งสิ่งของ ไพร่เลือกนาย-ตามใจไพร่ สมัคร, พ.ศ. ๒๔๑๑-๒๔๔๒ ความโดยสรุปว่า กำลังคนเป็น คือ ไพร่ หรือไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน ซึ่งก็ คือราษฎรสามัญในปัจจุบัน การควบคุมไพร่

มีนักประวัติศาสตร์เยอะแล้วที่ชี้ว่าหนึ่งในทุกขลักษณะของรัฐสมัยเก่าคือการบังคับให้คนยอมรับว่ารัฐคือสมบัติของผู้ปกครอง ผู้มีอำนาจจึงแบ่งรัฐเหมือนแบ่งสมบัติให้ขุนนางนำไพร่ตามศักดินาไปหากินตามใจ รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้มีการปฏิรูปการปกครองประเทศโดยแบ่งออกเป็น 2 ระยะคือ การปฏิรูประยะแรก ซึ่งเป็นช่วงแรกที่พระบาท